„Dobrze jest być dzieckiem, ale również dobrze jest być dorosłym-rozważać tajemnice dzieciństwa, wierzeń i pragnień tamtego okresu".
Stephen King
"Lata dzieciństwa budzą pozytywne emocje, niezależnie od czasów, w których się żyło. W końcu związana ona była z beztroską, która mijała wraz z wiekiem. Jakie było dzieciństwo w czasach PRL-u? Czy znacząco różniło się ono od tego które jest normą dzisiaj? W czasach Polski Ludowej dzieci nie znały pojęcia „nudy”. Każde dziecko miało głowę pełną pomysłów, a w zabawie nic nie było granicą. Na podwórku zawsze było cos do roboty. Rysowanie kawałkiem cegły po chodnikach z pewnością należało do tych ambitniejszych, w których gustowały nieco spokojniejsze dzieci. Inne wolały biegać po płotach albo bawić się w ganianego, chowanego, kluchy, ciuciubabkę czy w sznura. Doskonałą zabawką były znalezione przy drodze kapsle. W PRL-u wzornictwo zabawkarskie opierało się często na dwóch bezpiecznych tematach: bajkach telewizyjnych i kulturze ludowej. Zabawki plastikowe należały do najtańszych. W latach 80-tych sklepowe zabawki były prawdziwym rarytasem. Nie było też bajek w telewizji, poza dobranocką, której wyczekiwało każde dziecko. Bardzo dobrze rekompensował to pokaz slajdów, który razem z bajkami na telefon urozmaicał czas, gdy nie można było wyjść na dwór. Podwórko tętniło życiem, zabawy na trzepaku, gra w klasy, podchody, sznur, dwa ognie. Dzieci spędzały na podwórku więcej czasu niż w domu i szkole".
Na wystawie zaprezentowano zabawki wyprodukowane w Polsce, jak również w: NRD, Czechosłowacji, ZSRR czy Chinach. Eeksponaty pochodzące głównie z lat 60-tych i 70-tych, ale także wydawnictwa szkolne, lalki i misie z lat 40-tych i 50-tych. Znalazły się na ekspozycji również: zabawki blaszane, komiksy, gazetki, pacynki gumowe i drewniane, teatrzyk, kalejdoskop, pistolety metalowe, lalki celuloidowe, łamigłówki plastikowe, zabawki gumowe i wiele innych. Wystawa pozwaliła wrócić na chwilę do lat dzieciństwa, pokazać czym się bawiono, przedstawiono jak dawniej wyglądały zabawki,
Ekspozycja miała na celu edukację historyczną dzieci, młodzieży szkolnej, a także dorosłych w zakresie różnorodności dziedzictwa kulturowego. Wystawa adresowana była do każdej grupy wiekowej począwszy od przedszkolaków, a skończywszy na osobach dorosłych.