Głównym obszarem zainteresowań działu archeologicznego Muzeum Okręgowego w Pile jest strefa dorzecza środkowej i dolnej Noteci. Pod względem administracyjnym są to obecnie tereny przede wszystkim czterech powiatów: chodzieskiego, czarnkowsko-trzcianeckiego, pilskiego i złotowskiego. Z tak zakreślonych granic pochodzi zdecydowana większość ze zgromadzonych dotąd eksponatów.
W przeciwieństwie do innych działów muzealnych, z racji swej specyfiki zbiory archeologiczne kształtowane były i są w sposób nie zawsze planowany, można by rzec – żywiołowy.
Zgromadzone zabytki pozyskano przede wszystkim drogą różnego rodzaju badań terenowych:
Drugi sposób powiększania zbiorów to przekazy i dary. Zazwyczaj trafiały przede wszystkim poprzez struktury konserwatorskie – Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Poznaniu, delegatura w Pile oraz od osób prywatnych. Co warto podkreślić, tych ostatnich nieustannie przybywa.
Jakkolwiek w strukturze zbiorów działu archeologicznego trudno jest wyróżnić kolekcje – w klasycznej definicji tego terminu, to jednak wyodrębnić można pewne grupy wyraźnie wyodrębniające się na tle innych.
Grupą obiektów wyróżniająca się na tle pozostałych tworzy dwanaście naczyń glinianych, popielnic kultury łużyckiej i kultury pomorskiej.
Ich plonem jest zidentyfikowanie strefy przeprawowej przez dolinę Noteci, funkcjonującej przede wszystkim w neolicie i wczesnej epoce brązu.
Badania wykopaliskowe w Śmiardowie Krajeńskim, gm. Krajenka są jednymi ze sztandarowych dla polskiej archeologii.
Liczną grupę zabytków tworzą przedmioty pozyskane podczas ratowniczych badań prowadzonych w Ujściu.
W naszych zbiorach wyróżniają się także dwa tak zwane skarby przedmiotów brązowych z końca epoki brązu.
Przedmioty metalowe – przede wszystkim różnych brązowych fibul, pochodzących z okresu wpływów rzymskich.