
fot. ze zbiorów MOP w Pile
1 lutego 1957 roku Krzyż Powstańczy ustanowiono dekretem Rady Państwa. Był nadawany jednorazowo osobom, które z bronią w ręku lub w inny aktywny sposób uczestniczyły w walkach przeciwko zaborcom niemieckim w Powstaniu Wielkopolskim w latach 1918-1919. Odznaczenie nadawała Rada Państwa na podstawie wniosków Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Oznakę tego odznaczenia stanowi równoramienny, dwustronny krzyż brązowy z obwódką, powstałą na skutek podniesienia płaszczyzny brzegów ramion. Ramiona krzyża rozszerzają się lekko na końcach. Na awersie, pośrodku krzyża, na tle pionowo ustawionego ostrzem w dół dwusiecznego miecza, w czerwono emaliowanej okrągłej tarczy, otoczonej brązowym wieńcem dębowym, widnieje wykonany w białej emalii wizerunek orła. Poziomo, na lewym ramieniu krzyża wykonana jest wypukło data: 1918, a na prawym:1919. W zbiorach Naszego Muzeum posiadamy krzyż powstańczy oraz mundur z odznaczeniami weterana Powstania Wlkp. podarowany przez rodzinę Zygmunta Rosady (ur. 23.01.1901r. - zm. 24.07.1989 roku w Czarnkowie). W listopadzie 1918 roku Zygmunt Rosada wstąpił do tworzącego się tajnego oddziału w Lubaszu. 07.01.1919 roku wstąpił w szeregi powstańcze. 08.01.1919 roku brał udział w walkach ulicznych w Czarnkowie. Ponadto walczył o Romanowo, Rosko i Wrzeszczynę. Brał udział w walkach o Jabłonowo. W marcu 1919 roku został powołany do 7 batalionu telegrafistów w Poznaniu, później przeniesiony był do szkoły kierowców. Uczestnik wojny 1920 r. W 1923 roku zwolniony z wojska rozpoczął pracę najpierw w Grudziądzu a później na stanowisku kierowniczym w fabryce korków w Łowiczu. Pracował tam w okresie międzywojennym. W okresie okupacji pracował dorywczo. W 1946 roku rozpoczął pracę w małej prywatnej firmie korków Biskupski i Kermel w Lesznie. Po upaństwowieniu fabryki w 1952 roku rozpoczął pracę jako kierownik firmy Stella-wytwórni cukierków i czekolady. Pracował tam do 1966 roku.